|
In alles wat we doen verleggen we de balans.
We zijn meer (of minder) betrokken.
We doen meer of minder mee in wat er gebeurt in onze omgeving. Het is te bezien als het overgaan van een grens, of het verleggen van een grens tussen jezelf en je omgeving.
Door het verleggen van die grens verstellen we het samenspel en herstellen we het contact, en de balans, met onze omgeving.
Zodra we een keuze maken, reageert ons lichaam daarop.
We passen ons daarbij aan, intern zowel als extern. De twee gaan altijd samen.
Doordat we daarin een balans verleggen, verleggen we ook grenzen.
We gaan daarbij grenzen open, en werelden gaan voor ons open, of dicht.
In onze omgang met onze omgeving zien we dat we, door de natuur als een machine te beschouwen, de natuur dat weerspiegeld: het model van de dode materie doodt de natuur.
In onze omgang met ons lichaam kunnen we hetzelfde ervaren: door het leven van je cellen en lichaam te ervaren, breng je je bewust-zijn van je lichaam tot leven.
|
