|
Homeopathie en acupunctuur werken via het elekrische systeem in ons lichaam.
Niemand is verbaasd over mobiele telefonie, of autosleutels die op afstand de deur (ont)sluiten.
Er is geen enkele reden om verrast te zijn dat ons lichaam elektronische signalen gebruik om processen te sturen.
Informatica bestudeert dit in computers; informatiegeneeskunst past dit toe in ons lichaam.
Frequentiepatronen | Informatieoverdracht
Samenhang | Opslag | Overdracht | Integratie
Homeopathie | Preventieve Homeopathie
Frequentiepatronen
Moleculen zijn opgebouwd uit atomen met electronen in omloopbanen met vaste frequenties.
Moleculen zijn dus “akkoorden” van harmonische (resonante) trillingen.
Die elektromagnetische bewegingen zijn te meten, en te analyseren.
De “Spectraalmeter” voor materiaalonderzoek is op dat principe gebaseerd.
De frequentiepatronen van moleculen zijn dus te meten; dat heet hun “signatuur”.
Die resultaten zijn op te slaan, als elektromagnetische signalen.
Doie signalen zijn later weerterug te spelen; waardoor dezelfde ‘akoorden’ worden gereproduceerd.
Op die manier zijn de signaturen van moleculen te meten, op te slaan, over te dragen en weerte geven.
Ons hele lichaam is opgebouwd uit moleculen; die zijn opgebouwd uit atomen.
Ons hele lichaam is dus een “opslagmedium” gevormd door elektromagnetische velden.
De samenhang van die veld in bepalend voor de vorm en functie van ons hele lichaam.
Die samenhang wordt bepaald door de cellen, die de lichaamsmaterialen produceren, en vanuit celdeling het hele lichaam vormen.
Ons lichaam is een elektromagnetisch ‘systeem’.
De basisfuncties en samenhang van ons lichaam wordt bepaald door de elektromagnetische velden.
Die samenhang is gebaserd op het samenspel van een draaggolf en een signaalgolf; technisch heet dat een ‘hologram’.
Typerend voor ons lichaam, en leven, is dat de samenhang in de informatie de samenhang van de materie bepaalt.
We kunnen zo stellen dat ons lichaam een ‘computer’ is, waarvan de software de hardware bepaald.
Ons hele lichaam is opgebouwd door, vanuit, stromen van informatie.
Cellen produceren lichaamsmaterialen die allemaal heel specifiek kunnen omgaan met informatie-stromen.
Vanzelfsprekend reageert ons hele lichaam dus op elektromagnetische informatie.
Informatie overdracht
Cyril Smith heeft laten zien wat de basis is van homeopathie.
Homeopathie maakt gebruik van gerichte frequenties, die worden overgedragen via daartoe geschikte materialen.
Water is zo’n materiaal, wat verschillende signalen (tegelijkertijd) kan opslaan.
Zijn metingen laten zien dat daarin logische bewerkingen met de frequenties zijn te doen: optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen.
Al heel lang wordt gewerkt met instrumenten die ‘signaturen’ kunnen opslaan.
Al heel lang worden die instrumenten gebruikt om de informatiesamenhang in het lichaam te herstellen.
Homeopathie en acupunctuur maken gebruik van datzelfde principe.
Homeopathie biedt frequenties aan via water; acupunctuur herorganiseert de frequentiestromen in het lichaam.
Overdracht van frequentiepatronen door Homeopathie
Basaal aan de homeopathie is dat een materiële stof wordt gebruikt voor het overdragen van informatie. Het volgende wordt daarin kort besproken;
- Grondstof met samenhang
- Water als informatiedrager
- De tong als patroonherkenner
- De therapeut als patroonherkenner
Heel in het kort: elke plant, en elk materiaal, weerspiegelt een bepaalde vorm van balans in een omgeving (dit is letterlijk op te vatten, een vorm van balans). Water is een vloeibaar kristal: het kan informatie opslaan. Alles wat we in de mond nemen wordt door de tong geanalyseerd; ons lichaam stelt zich er op in om de stof (of het signaal ervan) te kunnen verwerken.Als het patroon van een verstoring juist wordt herkend, wordt het regelsysteem in het lichaam ingesteld om daarmee te werken; daardoor kan zelfs een oud patroon opgelost worden. (Het wordt in principe verteerd.) Dit maakt homeopathie interessant: het kan worden gebruikt om onverwerkte problemen van het verleden op te lossen, zodra ze goed worden herkend. Homeopathie is daarmee een voorbeeld van een methode om je ver-leden te genezen, en je lichaam daardoor weer te vitaliseren.
Eerst wordt het principe van in(-)formatieherstel beschreven voor ziekte.
Daarna wordt beschreven hoe hetzelfde principe kan worden gebruikt ter preventie van ziekte.
1. Natuurlijke patronen van samenhang.
Laten we even een plant als voorbeeld nemen. Elke plant groeit in een bepaalde ondergrond, en in een eigen klimaat. De plant vormt daarmee, letterlijk, een vorm van verbinding tussen klimaat en omgeving. Ook wij leven in een klimaat en een omgeving. Doordat we ons in onze omgeving kunnen verplaatsen, en ons interne klimaat kunnen veranderen, hebben we ook de mogelijkheid om ons in het ene, her andere, of beide te vergissen. Dan reageren we verkeerd op onze omgeving. Een plant help dan om ons een vertaalsleutel te geven om het basale patroon weer te herkennen. Elke plant vormt een schakel tussen ondergrond en klimaat. Vandaar het gezegde: er is geen ziekte of er is wel een kruid voor gewassen. Elke ziekte is een verstoring in de beleving in de omgeving. Een kruid of plant werkt als vertaalsleutel (men noemt het een sleutelkruid) om het gevoelscontact in de beleving van de omgeving te herstellen. Het gaat erom het patroon te herkennen. Dat betekent dat het nodig is niet alleen de plant te kunnen (her)kennen, maar ook te weten hoe die plant door de seizoenen heen, gedurende het hele leven van de plant, met de omgeving is verbonden. Het gaat dus niet zozeer om de plant, maar om de rol van die plant als manifestatie van de verbinding tussen klimaat en omgeving. De plant herinnert ons als het ware om ook in ons onszelf te herkennen “aha, dit is de omgeving, en dit is het klimaat; en dit is de manier waarop het logisch is dat je die twee met elkaar kan verbinden. Om het in één zin samen te vatten: elke grondstof voor een homeopathisch middel is een sleutel om ons natuurlijk contact met de omgeving te herstellen. Het laat zien hoe we (weer) kunnen omgaan met een situatie waarvoor we geen oplossing (hadden)/hebben. Op een dieper niveau is te zien dat elke plant samenleeft met microben, insecten, andere planten en diverse soorten van dieren.
2. Water als drager van informatie
Water is een vloeibaar kristal. In de gangbare vorm is het een vloeistof. Als het kouder is wordt het ijs, als het heet wordt is het stoom, en als het te warm wordt dan verdampt het. In de vloeibare vorm is het maar ten dele vloeibaar. Het is een vloeibaar kristal. De watermoleculen vormen ook ‘treintjes’, naalden van ijs (“Micro-ijs”). Die bewegen zich door het vloeibare water. In de vloeibare fase zijn er 4 gebieden, van 4 tot 15º, tot 30º, tot 45º en tot 60º. In die gebieden fungeert het water als vloeibaar kristal. (Vandaar dat water zo belangrijk is in ons lichaam). Wordt het warmer dan ‘lost het op’; de kristalvorm kan zich verliezen. Het is in die vloeibare-kristal vorm dat water informatie kan opslaan; vergelijk het met een floppy of CD voor een computer. Het opslaan van informatie kan bijvoorbeeld door een stofje in het water in te brengen, en het water dan een schok te geven. Dan schiet er met de snelheid van het geluid een schokgolf door het water. Die trekt om elk stofje in het water een zog, zoals je dat ziet achter een boot of hoort achter een vliegtuig dat sneller vliegt dan het geluid: de geluidsknal. Op die manier wordt er door de schokgolf een ‘foto’ gemaakt van het stofje en, net als het zog van een schip, vergroot afgebeeld in het water. Het gevolg is dat er in het water een ‘voetafdruk’ van stoffen is te maken, die ook nog bekrijft (want het is een kristallijne vloeistof) nadat het stof je er zelf niet meer in zit. Dat is hetzelfde als bij een CD of grammofoonplaat, waar je het orkest niet meer aanwezig hoeft te hebben nadat de opname is gemaakt.
Jacques Benveniste heeft laten zien dat water op die manier hetzelfde effect kan hebben op een levende cel, als een hormoon dat in het water op deze manier is geschud. Hij liet zelfs zien dat je zulk water voor een microfoon kan zetten van een gewone PC, en de informatie dan meten en opslaan. Je kan die informatie zelfs per modem de oceaan oversturen. En als je dan water in een glas voor de luidspreker van de PC zet kan ook dat water op een levende cel hetzelfde effect hebben als het stofje dat aan de andere kant van de oceaan in het water was geschud.
Cyril Smith heeft laten zien dat die informatie wordt opgeslagen. Hij berekende hoeveel signalen je kan opslaan in water. En dat als je de temperatuur toeneemt van de 79 mogelijk op te slane signalen er nog altijd 9 blijven. Hij gaf ook aan dat je met die signalen kan rekenen. De klanken van een PC zijn frequenties, die elkaar uitdoven of versterken. Je kan, om het zo maar te zeggen, aftrekken en optellen met frequenties in water. Cyril Smith heeft ook laten zien (door water in een micrometer te klemmen) dat een waterdruppeltje minimaal 59Å groot zijn, anders raakt de informatie verloren. Masaru Emoto, David Schweitzer, Bernd Kröplin en Regine Henschel brachten dit in beeld. Ze lieten zien dat als je water met informatie invriest of verdampt dat je dan de kristalvorm van het water zien kan. Bij het bevriezen zie je het als sneeuwvlokken van verschillende vormen, bij het verdampen zie je het als polarisatie van het wateroppervlak direct voordat het verdampt, of in varenstucturen van de verdampingsresten van het water. Kort samenvattend: Water is een drager van informatie, waarin je informatie kan schrijven, en lezen.
Terzijde: Het is belangrijk te beseffen dat ons lichaam gebaseerd is op de eigenschappen van water. Water is de brandstof voor de energie in de cellen (Fröhlich): in dit geval is het de vloeibare vorm van het water die aldoor in beweging is en de energie levert voor de celactivatie. In het bindweefsel is het het water dat mede bepaalt hoe de collagenen zich organiseren, en daardoor de lichaamsstromen geleiden. (Björn Nordenström liet zien dat door ons hele lichaam heen elektrische stromen lopen; worden deze verstoord dan ontstaan ziekten.) De geleiding van de stromen door het bindweefsel wordt zo bepaald door de eigenschappen van water. Ook de meridianen (collagenen in wateroplossing; vergelijk het met de coaxiaalkabels van de televisie) worden in hun functioneren sterk bepaald door water. Het is duidelijk dat water niet een voedsel is voor het lichaam, maar een directe cellulaire energie bron; en tegelijkertijd drager van informatie. Het is zo niet verrassend dat je via water effect kan hebben op het functioneren van het hele lichaam.
3. Het opnemen van informatie uit water.
Pavlov werd bekend door de Pavlov Reflex: honden gingen kwijlen op het moment dat de labbediende – die de honden kwam voeden - aanbelde aan de voordeur. Pavlov was echter wat anders aan het meten: hoe honden andere stoffen aanmaken in hun maag in reactie op wat zij eten. Zijn werk is als volgt samen te vatten: alles wat je eet wordt in de mond voorgekauwd; de stoffen worden vermalen en ten dele chemisch ontbonden. Het resultaat van dit Kraakproces wordt door de tong en neus geanalyseerd. De Tong bepaalt het aantal vrije elektronen (‘zuur’), de molecuulstructuur, de neus bepaalt de ioniseerbaarheid. Kortom, er worden allerlei simpele ‘labtests’ gedaan, en het resultaat wordt doorgegeven aan je brein. Dikke zenuwbanen geven de informatie direct door naar het oerbrein. Daar vandaan wordt het lichaam er op ingesteld om om te kunnen gaan met dat wat je eet. Voor granen wordt je maag alkalisch, om de zetmeel afbrekende amylase enzymen niet kapot te maken. Eet je eiwit dat wordt je maag zuur om de eiwitsplitsende peptidase enzymen te activeren. Het onderzoek van Pavlov liet zien dat je hele lichaam zich instelt om dat wat je eet te verteren. Dit is in een zin samen te vatten: je lichaam stelt zich in om om te gaan met wat je in je mond stopt.
4. Patroonherkening: de keuze van het Remedie
De kunst van de homeopathie ligt in patroonherkenning. Eerst worden middelen getest op gevoelige personen: mensen die zichzelf goed voelen. Die kunnen ook het effect van een middel goed voelen; ook als het sterk verdund is. Water is een informatie drager. Materie is een structuurvorm. In combinatie biedt dat een boodschap. Het lichaam detecteert dat. Vanaf de tong wordt de informatie doorgeseind naar het brein die het lichaam erop instelt. Het gevolg is dat de lichaamsafstemming wordt veranderd. Het samenspel van de organen wordt versteld. De balans tussen animale systeem en vegetatieve systeem wordt verschoven. Je lichaam reageert op de informatie die je inneemt; en de proef-personen kunnen dat voelen. Ze schrijven hun bevindingen op, en die bevindingen worden met elkaar vergeleken. Dat leidt tot wat men noemt de kenmerken van het middel.
Elk middel (ofwel remedie) heeft daarmee een eigen signatuur. Zoals je door een raam heen bij benadering kan zien aan de bewegingen van hun lichaam of mensen in een gebouw radio 1, 2, 3 of 4 hebben aanstaan (“wie de muziek niet hoort denkt dat de danser gek is”), zo is aan de verandering van gedrag en gevoel ook ‘af te lezen’ hoe door het middel je beleving wordt veranderd. De kunst van de homeopathische diagnose is om dat beeld te herkennen. Het gaat om een complex van lichamelijke en psychologische veranderingen, ook in bezieling. Wanneer mensen ziek zijn, is in principe het regelpatroon van hun lichaam ontregeld. Ze zitten, om het zo maar te zeggen, in een ‘plaatje van de werkelijkheid’ dat niet aansluit bij hun omgeving. Hun wereldbeeld is niet de wereld. Hun waarneming is geen waarheid. Hun ‘normaal’ besef is verbogen. Door hun gedrag te herkennen is hen een middel te geven wat precies hetzelfde effect zou geven. Het gevolg is dat het informatiesysteem (dat nog staat ingesteld op een ervaring van vroeger) via het regelsysteem (dat reageert op het gegeven middel) samenvallen. Het gevolg is dat de ervaring van het verleden ‘wordt verteerd’.
Het herkennen van het patroon was vroeger veel werk. De homeopaat moest veel boeken lezen om de patronen van de middelen te leren kennen. (Niet alle homeopaten kunnen de middelen zelf voldoende voelen.) Via het stellen van vragen moesten ze dan het patroon uit het boek met het patroon wat door de persoon werd beschreven vergelijken. (Een teken van ziekte is dat mensen een verstoring hebben in hun functioneren en perceptie: op wat ze zeggen is daardoor niet altijd direct te vertrouwen.) Als een patroon wordt herkend en het juiste middel wordt gegeven is het resultaat vrijwel direct en permanent: de boom van kennis en de boom van leven zijn herkend en worden niet meer verward. Nu is datzelfde anders te bereiken: elk molecuul is een antenne. De frequenties van moleculen en hormonen zijn te meten. Ook de elektrische stromen en signalen in ons lichaam zijn steeds beter te meten. Het is daarmee mogelijk om de signalen van het middel en die van het lichaam per computer te vergelijken. En het wordt steeds beter mogelijk om in plaats van een homeopathisch middel het signaal uit het computer archiefbestand te geven. Waar het voor het lichaam om gaat is dat de beleving van het lichaam niet meet wordt verward met de beleving van de omgeving. Op welke manier dan ook: als het maar werkt.
Preventieve homeopathie
We kunnen deze inzichten een stap verder brengen. Zoals homeopathie vaak wordt gebruikt voor het genezen van ziekte, is het ook te gebruiken voor preventie. Meestal is de ziekte veroorzaakt door dat het informatie/regulatiesysteem in een oude situatie is blijven steken. Vaak duurt dat een tijd voordat dit ontdekt wordt. Kanker bijvoorbeeld wordt jaren later pas zichtbaar, doordat cellen zich in hun eigen tempo delen. Ook in een stoorveld, waarin de cellen van hun omgeving werden ontkoppeld. Jaren later is dat dan pas zichtbaar, nadat de cellen zovaak gedeeld zijn dat het verlies aan synchronisatie met de omgeving zichtbaar opvalt. Als op een eerder moment de afstemming van het verstoorde signaal al kan worden hersteld, kan de ziekte dus worden voorkomen. Dit wordt nog niet gangbaar gedaan, maar het volgende is daarvoor een voorstel:
- Welke middelen zou je kunnen gebruiken om oude problemen uit het verleden op te lossen?. Een “Karmic Cleaner” voor alle ‘onverwerkte zooi uit het verleden’.
- Is er een poetsmiddel van endemische ziekten. Alle maleurs en malaises waar we allemaal in, en aan, moeten geloven?
- Is er een opruimset voor onverwerkt verleden. Voor allen die bijna sterven, ongeacht of ze bijna dood gaan. Een relaxeermiddel om los te laten wat je niet mee kan of mee wilt nemen. Een probaat middel om met een schoon gevoel te kunnen overlijden.
- En, tenslotte, wat is er aan middelen om je humeur bij te stellen. De homeopathische kalmeermiddelen pep-set.
Dit voorstel is een combinatie van de werkwijze van de homeopathie (patroonherkenning), Bach Bloesem Remedies (directe respons bijstelling), Kinesiologie (ontladen van oude herinneringen, en herstel van integrale samenhang van het systeem). In dit geval zou dus met homeopathische middelen het combinatie effect zijn te bereiken, door de homeopathie niet in te zetten voor zieken, maar gezonde mensen.
- Om met het eerste te beginnen: Wat zijn de standaard problemen die iemand in zijn leven zal ervaren. Vermoedelijk houdt dat verband met de astrologische typering, misschien zelfs de bloedgroep (en het bijbehorend dieet?) en typische kenmerken van de doorlopen carrière. Helperssyndroom voor de zorgzame beroepen. Afhankelijkheidssyndroom voor de ambtenarijen. Normalitis en egoïtis voor de pathologisch zelfstandigheidstypen. En zo maar voort. Zijn hier typerende beelden voor te herkennen? Levensloop als homeopathische diagnose? Wat is, zijn, dan de remedie(s)?
- De tweede vraag is: wat zijn alle gewoontepatronen die spelen in je cultuur, je familie, je sociale omgeving. Al die gewoonten die iedereen daar voor normaal houdt, maar het niet zijn. De Miasmata. Krijgt iedereen de hele serie, om maar vast aan het hele spul te wennen”. Of is het nodig per familie, per persoon, een eigene doseerset te prepareren?
- De derde vraag is verwant aan de tweede. We schoppen allemaal tegen dezelfde steen. Allemaal zijn we soms onterecht overtuigd van ons eigen gelijk. Allemaal hebben we onbedoeld wel een ander gekrenkt (soms omdat die daar zelf weer zin in had, zich gekrenkt te voelen). En allemaal hebben we daar onze kleerscheuren en blauwe plekken van opgelopen. Soms is het uitdeuken daarvan al gebeurt; vaak niet omdat je er met je gedachten niet bij was. De vraag is: is dit in een serie standaard remedies te vertalen? Zijn deze anders dan de remedies die je nodig hebt van de problemen die we beleven met onze omgeving? Zijn de middelen voor het oplossen van onverwerkte beleving, verwant aan de middelen voor het invoegen in de snelweg van onze kulturele omgeving?
- Tenslotte: zijn er homeopathische middelen die je humeur kunnen reguleren? Of zoeken we juist het tegengestelde: het remedie dat het humeur dat je op dat moment net beleeft, of volop kan be-leven (of verwerken) opdat je niet in die bui blijft hangen en je kan kiezen voor een ander gevoel van beleving. Het kan dus zijn dat je, om je goed te voelen, een middel gebruikt waardoor je goed kan voelen dat je je slecht voelt, en daardoor je goede gevoel weer kan be-leven.
|
