|
Gezondheid is een uiting van de integrale samenhang van een deel in een geheel.
In dit deel van het boek wordt uitgelegd hoe we met ons lichaam zijn verbonden.
Centraal staat dat we kunnen leren van fouten: we gaan grenzen over en te buiten; en leren daardoor de balans te herstellen.
Dit deel van het boek gaat daarom in op de samenhang tussen onze vrije keuze, het leren van fouten, de verschillende niveaus van bewustzijn, en hoe ze met ons lichaam zijn verbonden.
In ons lichaam zien we de samenhang tussen Anatomie, Fysiologie, het Regulatiesysteem en de Psycho-immunologie.
Dat is ook de manier waarin we beleven dat we zelfstandig zijn, aldoor in uitwisseling zijn met onze omgeving, ons aanpassingsvermogen leren ontdekken en gebruiken, en ervaren dat we één zijn met het universum.
In ons lichaam hebben we een ingebouwd ‘Dashboard’, net toeters en bellen, verklikkerlichtjes en signalen die ons aangeven wanneer we ons lichaam op een oneigenlijke manier gebruiken.
Door de signalen te onderkennen, kunnen we de balans in ons herstellen, door ons contact met onze omgeving te herstellen. Het maakt in principe niet uit welke methode daarvoor gebruikt wordt; als het maar werkt.
De essentie is dat we leren om te gaan met het regulatiesysteem van het lichaam. Dat is waar het lichaam zich aanpast, of de omgeving aanpast. Dit regulatiesysteem ontleent haar leuzen aan het integratiesysteem van ons lichaam. Dat is waar de samenhang van het lichaam in balans wordt gehouden met de samenhang van de omgeving.
Doordat we vrije keuze hebben, kunnen we die twee verwisselen. We kunnen ons gedrag baseren niet op wat we weten vanuit het verleden, zoals dat is opgeslagen in het lichaam (als DNA en herinneringen), maar op wat we beleven in onze omgeving.
Het komt er op neer dat we de relatie inzien, en beleven, tussen vrije keuze en reflexen; heden en verkleden.
In dit deel van het boek komt daarom aan bod hoe we omgaan met reflexen, hoe we de waarschuwingssignalen van het lichaam kunnen leren gebruiken, en hoe we daardoor gezondheid zelf kunnen ervaren.
Omdat het integratiesysteem, en het regulatiesysteem, hebben te maken met de manier waarop wij zelf onze betrokkenheid veranderen en daardoor onze grenzen verstellen, komt aan bod op welke manier ons lichaam daarmee omgaat.
In principe is dat door een verschuiving in de balans tussen binnen en buiten. We beleven dat als een verschuiving in Informatie-integratie, Lichaamsregulatie, Fysiologie en (tenslotte) Anatomie.
Door dat samenspel te begrijpen is van de verschillende wereldgeneeswijzen te leren hoe we daarmee kunnen omgaan.
Het resultaat van deze aanpak is dat we alle geneeswijzen van de wereld ter beschikking hebben. Niet alleen om te begrijpen hoe we omgaan met onze omgeving, maar ook op welke manier we onze lichaamsrespons daarin beter kunnen leren begrijpen.
Belangrijker dan begrip is echter beleving. Het gaat er niet om te weten wat je kan doen, maar om te doen wat nodig is. Daarbij speelt mee dat de kennis die we daarvoor kunnen gebruiken is ingebouwd in ons lichaam. We hoeven niet altijd te weten hoe dat gebeurt, omdat het meeste wat in ons lichaam gebeurt – en onze gezondheid bepaalt – on(der)/buiten-bewust is.
Eén van de belangrijkste begrippen is dat we op ons on(der)/buitenbewuste kunnen leren vertouwen. “Meditatie als Medicatie” is één van de technieken die in Deel 4 wordt genoemd om dit te leren gebruiken.
|
