|
Voordat we ingaan op de relatie tussen ons vermogen voor vrije keuze, de verschillende lagen van bewustzijn, onze (mogelijkheid tot verandering van) betrokkenheid met onze omgeving, en de opbouw van ons lichaam, willen we nog even expliciet stellen dat het in dit boek niet gaat om het ((h)er)kennen van ziekte.
Ziekte is gevolg/teken van het verlies van integratie met de omgeving.
Ziekte is verstoorde gezondheid.
Alle ziekteprocessen zijn ook in gezonde lichamen te vinden. Het verschil is dat ze in een gezond lichaam onderdeel zijn van voorbijgaande processen. In ziekte zijn ze blijven steken.
De processen waar het om gaat zijn niet alleen die van de cellen, ook niet die van de uitwisselingen van de cellen. Het gaat ook over het ontstaan van de cellen; en het ontwikkelen van die cellen uit de celdeling vanuit de eerste cel, de zygote.
- Ziekte is verstoorde gezondheid.
- Gezondheid is integratie in de omgeving.
- Ziekte is disintegratie door verstoring van integratie in de omgeving.
- Herstel van ziekte vraagt om herstel van die integratie.
In het ontstaan van een ziekte zien we hetzelfde patroon als in het ontstaan van ons lichaam.
Vanuit de eerste cel ontwikkeling zich stapsgewijs de verschillende lichaamscellen.
Het heeft dus geen zin om een ziekte te bekijken als het gevolg van een probleem met een cel.
Elke cel is een deel van een geheel: het lichaam. Helen is het hervinden van die heelheid.
Die heelheid ligt in de gezondheid van de cel,
in de gezonde interactie met andere cellen,
in de gezondheid van de organen die de cellen samen vormen
en, daardoor, de gezondheid van het hele lichaam. In gezonde samenhang met de omgeving.
Het gaat dus niet om Ziekte
In onze samenleving spreekt men in de ‘gezondheidszorg’ vrijwel steeds over de behandeling van ziekte.
Men spreekt zelfs over de bestrijding van ziekte.
Dit betekent dat degene die je wil genezen een oorlog aangaat met jou, als ‘de zieke’, in de vorm van een strijd tegen je lichaam.
Dit leidt tot een onwerkelijke situatie: in het contact met je dokter wordt je daardoor tot je eigen vijand.
Plotseling ben je (om het zo maar te zeggen) een ‘ketter’, en moet je ‘je zonde’ (je ziekte) bekennen om dan (tegen betaling) daarvan te worden ‘verlost’. Dit is dezelfde aanpak als indertijd werd gebruikt bij het verkopen van een Aflaat tegen Zonden.
Omdat in onze samenleving het behandelen – van buitenaf – van ziekten centraal staat, willen we een expliciete beschrijving geven vanuit dat standpunt. Daarna komen we weer terug op de benadering van dit handboek: het is eenvoudiger, goedkoper en beter om uit te gaan van gezondheid. Door gezondheid te begrijpen (Deel 1 & 2) is het ook te be-leven (Deel 3 & 4).
|
