|
Laten we er geen doekjes om winden, onze kultuur zit voor seksuele neurosen. Programma's voor volwassenen liggen op het niveau van adolescenten: seks en geweld. Het zijn signalen van voortplantingsdrift die niet zijn geregeld, dus ontregeld. Men spreekt over de liefde bedrijven, in plaats van liefde beleven. Er zijn nog veel andere signalen die laten zien dat seksualiteit als probleem wordt beleefd, in plaats van ervaren voor de oplossing die het is. Seks is de oplossing voor het voortbestaan van de mensheid. Seks is onpersoonlijk. Het is de mensheid die voortleeft, terwijl het individu doodgaat.
Veel mensen ervaren seks als intiem en persoonlijk, Maar in de grote context beschouwd maakt het niet veel uit wie het met wie doen. Als het maar gebeurt, Voor de mensheid is het niet relevant of de ouders arm of rijk zijn, laag of hoog ontwikkelt. In de praktijk blijkt dat de hoog ontwikkelde rijken minder kinderen hebben - voor de wet dan, althans - dan de laag ontwikkelden armen. En het is maar de vraag wie laag of hoog ontwikkeld is: is veel jaren op school hoogontwikkeld; of is hoogontwikkeld juist veel jaren in direct contact met leven en overleven? Is rijkdom het bezit van veel geld en huizen; of is rijkdom een hart vol gevoel en ervaring in de omgang met mensen en Aarde. Als we het van de aarde en de mensheid uit beschouwen, kan het best zijn dat arm en rijk omgekeerd is aan wat in veel kulturen als nor daarvoor gebruikt wordt. Maar het feit blijft bestaan: veel mensen leven met seksuele frustratie.
Er zijn maar weinig volkeren waar seks gezond wordt beleefd. Een verhaal is bekend van een eilandje Truk in de Stille Oceaan. Daar gaan de kinderen zodra ze geslachtsrijp zijn samen een groot huis in waar ze met elkaar leven en vrijen. Ze leren elkaar allemaal kennen, weten wat ze aan elkaar hebben en weten hoe ze elkaar kunnen vertrouwen. Jaren later komen ze er als een omgekeerde ark van Noach twee aan twee uit. Edward T Hall, in zijn boek The Silent Language, beschreef dat de cultuur heel vreedzaam is. Het is een cultuur waar seksualiteit op een natuurlijke manier wordt beleefd.
Als we naar de biologie kijken, dan is seks een natuurlijk ritme. Op een gegeven moment krijg je een baard of borsten, en seksuele beleving. Over miljoenen jaar is dat vermogen ingebouwd in het lichaam. De reden is simpel: seksuele deling maakt een soort stabieler. Planten die zich klonen worden uitgevaagd als de ondergrond of het klimaat even verandert. Seksualiteit geeft de mogelijkheid om de ervaring van de ondergrond op de ene plek, met de ervaring van de ondergrond en omgeving ergens anders te combineren. Bij de planten gebeurt dat door stuifmeel. Bij dieren dor copulatie. ook daar zit een verhaal in: heel lang geleden toen leven zich afspeelde in water, werd sperma als een wolk uitgestort over een wolk ei. Later op het land gebeurde hetzelfde via stuifmeel. Maar er was een groot verschil tussen het effect van wind of insecten. Bij de windverstuiving gaat stuifmeel alle kanten uit, en heeft alleen veel op korte afstand. Bij insecten is bestuiving ook op lange afstand te bereiken. In de dieren is dat anders: daar zoeken ze elkaar op en kunnen ze elkaar direct bevruchten. De lengte van de penis laat zien hoe groot het belang is om de partner te kunnen selecteren. Bij kippen en slakken en andere dieren zijn de geslachtsorganen twee buiseinden die tegen elkaar worden gehouden. Mensen doen hetzelfde in zoenen. Bij andere dieren, zoals de mens, is de clitoris van het vrouwtje uitgegroeid tot een penis bij het menneke. Het gevolg is dat de selectie van zaad in de hand is te nemen, gericht re geleiden, en te verkrijgen. Het vrouwtje heeft dus een veel grotere keuze in het bepalen door wie ze bevrucht wordt. Want laten we duidelijk zijn: seksuele voortplanting gebeurt door de vrouwen. Ook al zijn er kulturen die expliciet stellen dat de overerving gebeurt via de mannen, in de biologie gebeurt het voorbestaan nog steeds door de vrouwen. Het is de vrouw die zwanger wordt, en die het grootste deel van het genetisch materiaal geeft. Circulair DNA en de helft van het streng DNA. Het is vanuit de chromosoom van de vrouw dat het chromosoom van de man wel of niet geactiveerd wordt, en een man ontstaan kan. In de praktijk blijkt dat de man is te representeren door een rib af te nemen van het chromosoom van de vrouw: Y voor de vrouw, Y voor de man. Ook hormonaal gezien is de man een beknopte versie van de vrouw: de oestrogeencyclus komt niet verder dan testosteron.
Er zijn dus nogal wat verschillen tussen wat in de biologie is te zien, en wat in de kultuur over seksualiteit verteld wordt. Ook is de biologie een meer logische maat voor seksuele beleving.
In de geneeskunde wordt bij onvruchtbaarheid gevraagd of de man een ochtenderectie heeft, Dat is een normale fysiologische prikkel, waarover in onze kultuur weinig gepraat wordt. Elke ochtend tijdens en na het ontwaken heeft de man een erectie. Biologisch gezien is de man dus lichamelijk klaar voor seksuele beleving. Stel je voor dat er op dat moment een vrouw is die dat ter hand neemt en daar op ingaat. Of het uitnodigt om verder in te gaan op die seksuele beleving. Dat betekent dat na het ontwaken, zij samen vrijen, dus in hun lichamelijk gevoel en een gevoel van samenzijn de dag beginnen. Als alle mannen een ochtenderectie hebben - zoals in het algemeen het geval is - en alle vrouwen daarop kunnen ingaan - zoals in het algemeen niet het geval lijkt - dan wordt door de hele bevolking de dag dus in samenzijn begonnen. Dat leidt tot een heel andere culturele omgeving. Allen worden wakker, met een direct gevoel van samenzijn en persoonlijke lichamelijke beleving. Met daarna een natuurlijke inkeer voor meditatie. Gevolgd door een natuurlijk gevoel van honger en ontbijten. ergens tegen de late ochtend of middag komen de mensen dan naar buiten om samen te eten. Paradijs is en eenvoudige zaak, die veel met de directe beleving van ons lichaam, en onze verbondenheid met elkaar en de natuur heeft te maken.
Het is de vraag waarom mensen het zich zo moeilijk maken. Waarom zoveel kulturen via wetten en kerken elkaar verhalen vertellen waardoor de natuurlijke biologische ritmen niet worden beleefd. Veel kerken hebben expliciete regels, waarbij de sociale gedrag via seks gereguleerd wordt, De belangrijkste ritualen van kerken gaan over leven en dood seks en geboorte. Het heilige huwelijk heeft weinig met de bio-logica te maken. In veel kulturen wordt door die regels de kultuur bepaald; en we kennen allemaal de gevolgen. Seksualiteit, en verdrukte seksualiteit, is één van de grootste kulturele problemen. Osho had zelfs ontdekt dat de jongelingen die bij hem kwamen leren mediteren daar de rust niet voor hadden als ze vanuit hun kultuur het samenspel met de andere sekse niet kenden. Dus bood hij de ruimte dat - net als op het eiland Truk - ze dat eerst met elkaar konden verkennen. Daardoor hun lichaamsritmen konden voelen en volgen. En daardoor niet meer door hun hormonen werden gestuurd of gedreven. Omgekeerd verbood Alexander de Grote ook seks drie dagen voor het vechten. Het bleek dat soldaten niet wilden vechten. Dat geeft natuurlijk een methode voor vrouwen om oorlogen te voorkomen ...
De kern van het verhaal is dat de kultuur van de natuur is ontkoppelt. (Als een samenleving aan de natuur is gekoppeld gebruik ik het woord kultuur)
- Als seks een oplossing is; wat is dan het probleem?
Het probleem lijkt dat mensen hun lichaam ondergeschikt maken aan wat anderen hen vertellen.
Daardoor geloven ze in (dus aan) uitspraken zoals "De geest is sterk maar het vlees is zwak", waar het omgekeerde bedoeld wordt ("Het vlees is sterk, en de geest is dan zwak".)
Het gaat erom met seksualiteit te kunnen leven; en seksualiteit te kunnen beleven. Het is een oplossing, en niet een probleem.
De angst voor seksuele ziekten die vaak aangepraat wordt is mede een gevolg dat mensen niet open over hun seksualiteit communiceren. Het is mede bepaald door sociale voorschriften die niet nageleefd (kunnen) worden. Ze worden niet nageleefd omdat ze niet biologisch zijn. Als in genetisch onderzoek blijkt dat 40% van de kinderen niet afstamt van de vermeende vader, en als blijkt dat de volksvertegenwoordigers, prelaten, en directeuren de beste klanten zijn van de bordelen, dan is het duidelijk dat onze kultuur meet met twee maten. Leven wordt veel meer simpel als men de biologie volgt. Het lichaamsritme kan dan beleefd worden. Het gevoel van samenleven is helder. en de tevredenheid in de mens leidt tot tevredenheid in de mensheid, zoals de 'primitieve' culturen tonen.
Goed, dat waren zo wat gedachten over de algemene context van onze seksuele beleving.
- Nu voor wat praktische zaken.
Er zijn naar 5 grote groepen van seksuele ziekten. Die zijn gemakkelijk te herkennen en goed te voorkomen. Hygiëne is daarin belangrijk.
Ook is belangrijk dat de vrouw zelf het recht neemt met wie zij wel en niet gaat vrijen. Zij wordt zwanger, dus het is haar keuze met wie ze voor 21 jaar is verbonden.
Op dit moment lijkt er nog een soort nachtkastcontractje nodig, waarmee de vrouw de man kan verplichten om zich direct voor die 18 jaar met haar te verbinden, voordat ze gaan vrijen. Dat maakt voor de man expliciet dat het met vrijen niet gaat om 5 minuten, maar een investering van jaren. De tijd van het grootbrengen van het kind dat uit hun samen vrijen ontstaan kan.
In dat kader is het ook praktisch als in onze kultuur het woord hoer of prostitué door het begrip seksuaaltherapeute wordt vervangen. Als in de krant is te lezen dat wethouders, dus raadgevers voor de bevolking, daar zelf heen gaan dan zouden ook zij dus moeten weten dat seksuele onvrede is te genezen; en dat daar experts s voor soms zelfs op de straathoeken zijn te vinden. De dubbele moraal waarmee onze kultuur met seksualiteit omgaat, is een grote bron van sociale verstoring.
Elke vorm van verslaving is een vorm van zelfmedicatie. Of het nu gaat om werk, seks, drugs of avontuur: de persoon in kwestie voelt zich onvervuld, en probeert dat te compenseren. Het is een poging om de balans tussen de zelfbeleving en de omgevingsbeleving te herstellen. Dat wat in onze kultuur als drug wordt bestempeld is noga arbitrair. De regering verdient enorm aan de drugs die gelegaliseerd zijn. En het kort de gemeenschap nog meer om drugs die niet gelegaliseerd zijn te bestrijden. Voor de gebruikers en de natuur is het verhaal of iets wel of niet gelegaliseerd is oninteressant. De drug wordt gebruikt in een poging om een beter gevoel in de eigen beleving te hebben.
Daarin zit een probleem: de drugs hebben niet alleen effect op onze beleving, maar ook op ons leven. Het heeft niet alleen effect in de persoon, maar ook op de sociale omgeving. De mensheid is een organisme. Als een persoon het eigen gevoel van onbehagen compenseert door het gebruiken van drugs (bijvoorbeeld het kijken naar voetbal of televisie) dan moeten anderen in de omgeving daarvoor compenseren (door af te wassen of de stadsparken weer te herstellen). Er speelt altijd mee dat elke mens deel is van de mensheid. Persoonlijke beleving heeft te maken met sociale beleving. Dat is ook de belangrijkste basis van het gebruiken van drugs: de sociale beleving dringt/drinkt te ver door in de persoonlijke beleving.
In de neurofeedback zijn hiervan duidelijke voorbeelden gevonden. Via neurofeedback is het mogelijk de natuurlijke hersenfrequenties te ervaren, en te herstellen. In de metingen van de hersenactiviteit is daarbij te zien dat bijvoorbeeld bij sommige verslaafden de hersenactiviteit er als een Emmentaler kaas uitziet. Er zijn grote gebieden waar de hersenen niet goed functioneren. Door de hersenfrequenties weerintegraal aan te spreken (zoals neurofeedback dat doe) komen soms oude herinneringen op, die waren onderdrukt. Vaak zijn dat herinneringen waarop iemand de ervaring ad dat die verdrukt was. Als de lading om die herinnering wordt ontladen, weet de betreffende persoon vaak weer waarom die met druggebruik was begonnen. Dat is ook de bevinding met het gebruik van Iboga (de bast van een worstel van een West-Afrikaanse plant).
Heroïne of cocaïne verslaafden die na het stoppen met gebruik Iboga gebruiken, hebben vaak de ervaring dat ze weer weten waarom ze met de drugs zijn begonnen. door dat te weten vervalt de behoefte voor de druk. Het probleem is herkend, erkend, ontladen, en een herinnering als elk ander. Dat is wat men kent als het genezend effect van liefde:acceptatie van wat gebeurd is. Drugsgebruik is symptoom van een verzet tegen de beleving van het heden, door een onverzettelijk vastzitten aan een beleving van het ver-leden. De drug zelf is niet interessant. Het is niet meer dan een wandelstok, kruk of rolator. Een ruw instrument om toch nog verder te komen in het dagelijks leven. De drugs werken doordat ze werken op de manier van stoffen die onze lichamen zelf maken. Ze werken verslavend doordat ze door het externe gebruik de regulatie van de eigen lichaamsaanmaak verstoren. Het probleem van de drugs is dat ze werken als een lening bij de bank. Je betaalt terug met rente, en het is altijd een ander die daarvan rijk wordt. De reclame van de drugsindustrie is enorm. Maar het gegeven blijft. Drugs werken omdat het stoffen zijn die ons lichaam zelf aanmaakt. Het ligt dus voor de hand om zelf die stofproductie te herstellen. Als je je niet goed voelt, voel je dan beter. Bij elk gevoel wat we hebben schakelen we over op een andere productie van hormonen. Daarom staat er bij de advertentie van de snelle auto een sexy meisje: om bij de koper van de auto onbewust het gevoel op te roepen van seksuele activatie, dus vitaliteit en actie. In dit geval dat ze zich vitaal voelen en de auto gaan kopen. (Het meisje zelf kunnen ze niet krijgen, ook al stond ze op dezelfde advertentie.)
Er zit een andere kan aan drugs; die in onze kultuur niet onderkend wordt. Als alle drugsgebruikers van overheidswegen een schriftje zouden krijgen om hun drugservaringen in te noteren, dan zouden we binnen drie jaar een helle serie uitstekende proefschriften hebben waarin de werking van ons bewustzijn staat beschreven en kan worden begrepen. Drugsgebruikers zijn ook psychonauten die andere vermogens van ons denken verkennen. Daar kunnen we alk cultuur als geheel veel meer van leren.
Omgekeerd is ook al bekend dat als de heroïnegebruikers tegen kostprijs de heroïne verkrijgen, ze sociaal goed functioneren. Ze nemen hun drug, slapen hun roes uit, en kunnen tussendoor werken. Dit is in de praktijk al bewezen. Aan deze aanpak zit een ander voordeel: als alle verboden drugs tegen inkoopsprijs zijn te verkrijgen, ligt de drugshandel binnen een uur al stil. Daar is alleen veel geld te verdienen juist doordat ze door de overheid zijn verboden. De overheid houd door het verbod de 'criminaliteit"in stand. Ook hier is voorkomen beter dan genezen. Als drugsgebruikers hun drugs tegen kostprijs kunnen verkrijgen, kunnen ze sociaal functioneren. Daardoor kunnen ze de kostprijs zelf goed betalen. De 10.000 dag die hun drugsgebruik de samenleving anders kan kosten vervalt dan (6 ingeslagen autoruiten, 6 keer helen van auto radio’s, repareren van gebroken ruiten verzekeringsclaims, werktijd van auto eigenaar, agenten, verzekeringslieden en autoreparateurs. En dat alles voor een drug die inkoopsprijs in het ziekenhuis zowat 4 cent kost.
Ook op het persoonlijke vlak is drugsgebruik goed te voorkomen: zie het hoofdstuk meditatie als medicatie. Door het ver-leden te be-leven is de lading te ontladen, en het gemis in de interne beleving niet meer van buitenaf te compenseren. Met wat hierboven is beschreven is het ook mogelijk verslaving - compensatiegedrag - in bredere zin te begrijpen. Het is een compensatie in een poging om decompensatie te voorkomen. Er zijn veel manieren beschikbaar om het verleden te genezen. "Je bent nooit te oud om nog een gelukkige jeugd te kunnen hebben".
|
