Bij de gedragstherapie wordt geschertst dat psychotherapie na jarenlange psycho-analyse, meermalen per week, en per uur gedegen betaald, de persoon in kwestie weet waar het probleem vandaan komt. Maar het gedrag is niet persé veranderd. Gedragstherapie richt zich erop om – via feedback – binnen een paar weken te laten ervaren dat men zich in dezelfde situatie ook anders kan gedragen. Het is niet nodig om je leven verder door oude reflexen te laten bepalen. Je kan een keuze maken om het anders te doen. In het begin voelt dat onwennig, oneigenlijk, niet normaal. Maar na wat oefenen is het mogelijk om anders om te gaan met dezelfde situatie(rollenspel, toneelspelen; de mysteriespelen uit de oudheid waren hier al op gebaseerd). Het begint ermee dat je je kan voorstellen dat je anders kan omgaan met dezelfde beleving; en dat je daarbij een eventuele onopgeloste oude herinnering die zich pijnlijk opdringt kan accepteren, doorzien, oplossen, en loslaten. Daarvoor zijn ook hypnose technieken en neurofeedbacktechnieken te gebruiken, en methoden zoals gebruikt in de Kinesiologie.
Van de gedragstherapie valt te leren dat ons gedrag wordt geconditioneerd door de manier waarop we omgaan met ons verleden. Als het ver-leden opgelost is hebben we meer keuze in het omgaan met het heden. In algemene zin suggereert dit dat (net als bijvoorbeeld Rolfing laat zien) onze gezondheid wordt bevorderd door herinneringen te helen (zie ook de rol van mythen en sprookjes, voor het helen van collectieve wonden).
|